رسمیت و احترام؛ کلیدهای مهم روابط عمومی

«مدرسه روابط عمومی»- رقص یکی از هنرهای بشر است که در دو شکل بازی و غنا صورت می گیرد. در حالت بازی به آن لهو و لعب و در حالت غنا به آن حالات نیایشی اطلاق می شود. تعابیر زیبایی نیز از رقص انجام شده است که در ذیل به چند مورد آن می پردازیم:

1. رقص، زبان بدن روح است.

این تعبیر، رقص را به عنوان ابزاری برای بیان عواطف و احساسات درونی انسان توصیف می‌کند. گویی روح انسان در هنگام رقص، از طریق حرکات بدن خود با دنیای بیرون ارتباط برقرار می‌کند.

2. رقص، آواز بدون کلمه است.

این تعبیر، بر ظرافت و زیبایی رقص تاکید دارد. همانطور که موسیقی با نواها و لحن های خود، پیامی را به شنونده منتقل می‌کند، رقص نیز با حرکات موزون و ظریف خود، داستانی را روایت می‌کند و احساسات و افکار را بیان می‌کند.

3. رقص، نقاشی با زمان است.

این تعبیر، رقص را به عنوان یک اثر هنری پویا و سیال در نظر می‌گیرد. گویی رقصنده با حرکات خود، تصویری را در فضا ترسیم می‌کند و با گذر زمان، این تصویر تکامل یافته و کامل‌تر می‌شود.

4. رقص، آزادی روح در قفس تن است.

این تعبیر، رقص را به عنوان راهی برای رهایی از محدودیت‌های جسمی و رسیدن به آزادی روح توصیف می‌کند. گویی رقصنده در هنگام رقص، از قفس تن خود رها شده و به پرواز در می‌آید و به دنیای بی‌کران روح و احساسات سفر می‌کند.

5. رقص، گفتگوی بدون نیاز به کلمه است.

این تعبیر، رقص را به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط بدون نیاز به کلمات معرفی می‌کند. گویی رقصنده با حرکات خود، با مخاطب خود صحبت می‌کند و پیامی را به او منتقل می‌کند که نیاز به هیچ کلمه‌ای ندارد.

6. رقص، عشق در قالب حرکت است.

این تعبیر، رقص را به عنوان تجلی عشق و شور و اشتیاق در وجود انسان توصیف می‌کند. گویی رقصنده در هنگام رقص، عشق خود را به زندگی، به زیبایی و به هستی به نمایش می‌گذارد.

7. رقص، انعکاس هستی در آینه وجود است.

این تعبیر، رقص را به عنوان بازتابی از زیبایی و ظرافت هستی در وجود انسان می‌داند. گویی رقصنده با حرکات خود، نظم و هماهنگی موجود در جهان را به تصویر می‌کشد.

8. رقص، ترجمان سکوت در قالب حرکت است.

این تعبیر، رقص را به عنوان راهی برای بیان آنچه در سکوت نهفته است معرفی می‌کند. گویی رقصنده با حرکات خود، حرف‌هایی را می‌زند که در سکوت قلبش پنهان شده‌اند.

9. رقص، نغمه روح در سمفونی زندگی است.

این تعبیر، رقص را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از زندگی انسان می‌داند. گویی رقص، نغمه‌ای است که از روح انسان برمی‌خیزد و در سمفونی زندگی طنین انداز می‌شود.

10. رقص، سفری شگفت‌انگیز به اعماق وجود انسان است.

این تعبیر، رقص را به عنوان سفری به درون خود و کشف ناشناخته‌های وجود انسان توصیف می‌کند. گویی رقصنده در هنگام رقص، به اعماق وجود خود سفر می‌کند و با لایه‌های پنهان شخصیت خود آشنا می‌شود.

اما همین رقص در فضای رسانه و روابط عمومی یک اشتباه بزرگ تلقی می شود. ویدئوی بالا به وضوح به آن اشاره می کند که رقص چون در درک عمومی به معنای لهو و لعب می آید، بنابراین نه کسی در رسانه اجازه دارد در مورد رقص سخن بگوید و نه باید در رسانه برقصد. روابط عمومی، همین ریزه کاری هاست. مراقب ریزه کاری های روابط عمومی باشید. ما می توانیم با آموزش و مشاوره شما را در جریان این موارد قرار دهیم. با ما تماس بگیرید.