«مدرسه روابط عمومی»- صبر یکی از واژگان بسیار کلیدی در روابط انسانی است. واژه ای که بار اخلاقی دارد و دکتر حسینی در نوشتاری به این موضوع با زبانی ادبی پرداخته است. با هم این واژه را مرور می کنیم.
صبر برای ما واژه غریبی است
همیشه درگیر زود قضاوت هایی هستیم که بهترین رابطه ها را خراب می کنند.
صبر کردن را باید آموخت
صبر کردن را باید تمرین کرد
وقتی می خواهی چایی ات را بنوشی برای سرد شدنش عجله نکن،
بگذار به آرامی سرد شود،
از نفسهایت لذت ببر.
همه مشکلات را، نمیتوان به سرعت حل کرد. برخی اوقات، انتظار و صبوری، بهترین اقدام است.
اصولا انتظار، انضباط و صبوری، در موفقیت و مدیریت استراتژیک، نقش اساسی دارند.
اما انتظار، که جزو مفاهیم بلند دینی ما نیز هست، کمی بد، فهمیده می شود.
شاید این دو نکته، بتواند دیدگاه ما را، نسبت به صبوری، بهتر کند.
صبر یعنی واکنش در بهترین فرصت و نه اولین فرصت .
انتظار یا صبوری، به معنای آرامش و سکون نیست .
اصولا انتظار یا صبوری، با فعالیت همراه است و شاید بهتر است، به جای انتظار، بگوییم:
انتظار فعال (Active Waiting) .
مانند بوکسوری که، گوشه رینگ ایستاده است و منتظر سوت داور است، که به داخل رینگ بیاید.
وی چه می کند:
خود را گرم نگاه می دارد.
به صحبت های مربی، گوش می کند.
رقیبش را، زیر نظر دارد.
هواداران خود را، به تشویق کردن، تهییج می کند.
با رقص پا، جنگ روانی را شروع کرده است ، تا آمادگی خود را، به رخ حریف، بکشد.
رجز خوانی را، شروع کرده است.
استراتژی خود را و مسابقه را با خود، بارها و بارها، مرور می کند.
می بینید، می توان نام 5 دقیقه تا شروع بازی را، گذاشت صبر کردن و وقت تلف کردن و می شود نام همان زمان را گذاشت 5 دقیقه سرنوشت ساز .
پس صبور باشید و فعال و فعالانه، منتظر بمانید.
پشت چراغ قرمز ایستاده ای عجله نکن
دیر یا زود به مقصد میرسی...
مهم این است یاد بگیری که صبر کنی...
صبر کردن دوای خیلی از دردهاست...
بنابراین در اقدامات و به ویژه در واکنش هایی که از نظر حرفه ای تاخیر در آن مشکلی ایجاد نمی کند، سعی کنید که صبر داشته باشید. دقت کنید که اگر ما نباید صحت را فدای سرعت کنیم. این امر مستلزم صبر و تانی است.